Nazionalismo erradikala
Jesús Casquete
Pentsamenduaren eta Mugimendu Sozial eta Politikoen Historiako irakasle titularra
Bideoaren transkripzioa
Nazionalismo erradikala
Nazionalismoa komunitate politiko batekiko leialtasun-sentimenduen adierazpen mota bat da. Jendeak, gizabanakoek, ez nahitaez zerbait naturala ez izateagatik, frantsesaren, espainiarraren, alemanaren edo italiarraren jabetza- eta harrotasun-sentimendua gara dezakete. Sentimendu nazionalista alternatibo hori garatzeko, estatu-nazioari desafio egin behar zaio, eta, Espainiako kasuan, katalana edo euskalduna sentitu behar da, espainiarraren ordez.
Muturreko nazionalismoaren adierazpen batzuek indarkeriazko formak hartzen dituzte, eta indarkeria erabiltzen dute estatu propioa lortzeko, hala nola terrorismoaren kasua Euskal Herrian, baina ez nahitaez. Muturreko nazionalismoaren beste adierazpen batzuek indarkeria sinbolikoago baten alde egiten dute, eta indarkeria fisikoa ere ekar dezakete. Nazionalismo erradikal horiek guztiek komunean dutena zera da: gizarte moderno ororen berezko aniztasuna zanpatzen saiatzen dira, homogeneotasun moduren bat aldarrikatzen dute eta gizartea uniformizatu nahi dute aberriaren ideia aurredefinituaren izenean. Izan ere, nazionalista erradikalak ezin dira eroso sentitu benetan existitzen den gizartearekin, gizarte plurala baita beti. Orduan, nazionalismo erradikalen arriskua da gizartearen zati bat soberakintzat hartzea eta estigmatizaziopean jartzea, bigarren mailakotzat hartzea eta, beraz, balio txikiagoa duten gizabanakoak izatea.
Bibliografia osagarria
- CASQUETE, Jesús. (2009): En el nombre de Euskal Herria. La religión política del nacionalismo vasco radical, Madrid, Tecnos.
- HOBSBAWM, Eric J. (2000): Naciones y nacionalismo desde 1780, Barcelona, Crítica.
- KEDOURIE, Elie. (2015): El nacionalismo, Madrid, Alianza.