Totalitarismoa
José María Faraldo
Historia Garaikideko irakasle titularra Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean
Bideoaren transkripzioa
Totalitarismoa
Totalitarismo terminoa italiar faxismoarekin sortu zen, sistema pluralista eta demokratikoetatik bereizi nahi zuena, beti partzialak eta kontraesankorrak zirenak. Horretarako, osorik aurkeztu zen, integrala. Estatua dena zen, eta gizabanakoa ez zen ezer hortik kanpo. Estatuak gizarte jakin bateko alderdi guztiak kontrolatzeko helburua izan behar zuen. Eredu totalitarioaren azterketaren oinarria domeinu-printzipio bera identifikatzea eta erregimen nazi, faxista eta sobietarraren artean antzekoak zirenak ezartzea zen. Totalitarismoaren ezaugarri klasikoak honako hauek ziren: printzipio itxien ideologia, gizartearen barneratze eta eraldaketa bortitza, liderraren printzipioa, komunikabideen gaineko monopolioa, alderdi bakar baten nagusitasuna, ekonomiaren zentralizazioa eta kontrola eta, gainera, legitimazio politikoa, ezaugarri demokratiko faltsuetan oinarrituta; erreferendumak zeuden, baina ez hauteskunde libreak. Asmo totalitarioa ez zen inoiz erabat gauzatu -nazismoan eta estalinismoan ere boterearen presiotik ihes egiteko tarteak zeuden-, baina gizartea menderatzeko helburua erregimen askotan existitu zen.
Bibliografia osagarria
- TRAVERSO, Enzo. (2001): El totalitarismo, Buenos Aires, Eudeba.
- FARALDO, José María. (2009): “La revisión de la historia tras el derrumbe del socialismo de Estado”, en FLORES JUBERÍAS, Carlos. (Dir.) Europa, veinte años después del muro, Madrid, Plaza y Valdés (pp. 15-44).
- FARALDO, José María. (2017): “Guerra, reconstrucción y estancamiento. Del estalinismo maduro al socialismo desarrollado (1939-1968)”, en ANDRADE, Juan; y HERNÁNDEZ SÁNCHEZ, Fernando. (Eds.) 1917, la Revolución rusa cien años después, Madrid, Akal, (pp. 411-435).
